7 mei 2019: Eduard Hattuma schrijft het volgende: “Tijdens de Internationale Sportwagenraces op Zandvoort op zondag 15 augustus 1954 kende de finale in de Grote Klasse een z.g. Le Mans Start waarbij de coureurs naar hun auto’s rennen en vervolgens wegrijden. De deelnemer met startnummer 40 was een Ferrari 250 MM Berlinetta met het kenteken NX-14-07. De achter/zijkant van de Ferrari is zichtbaar op een foto uit het Nationaal Archief (www.gahetna.nl) bestanddeelnummer 906-6666 (klik hier voor een grotere versie). De voorkant van de auto zien we op de binnenste omslagfoto van het bekende boek “100 Jaar Autosport / 50 Jaar Circuit Zandvoort” waar de Ferrari in de line-up tussen zijn concurrenten staat (klik hier voor de foto). Het enige wedstrijdverslag van de race op 15 augustus 1954 waarover ik beschik komt uit de Autokampioen maar dit verslag geeft geen duidelijkheid over de zaken die ik graag wil weten: wat voor een carrosserie heeft deze Ferrari, Pinin Farina of Vignale? Wie waren de coureur en de eigenaar? In het verslag wordt Joke Maasland genoemd, die met een Ferrari de duinen in reed “...waarbij de Ferrari enkele malen rondbuitelde”. Was dat deze Ferrari of een andere? Wie weet er meer over deze auto en waar is de Ferrari met kenteken NX-14-07 gebleven?”
8 mei 2019: Dhr. Dijkhaas zag dat uit het verslag in De Auto valt af te leiden dat startnummer 40 een Ferrari 212 Inter was van de heer Bos Eijssen. In de 2e manche valt hij na de eerste ronde uit. Joke Maasland reed in een open Ferrari met startnummer 45.
9 mei 2018: Nico van Dijk heeft het uitgezocht: "Deze Ferrari werd in 1953 door importeur Albatros naar Nederland gehaald en verkocht aan Jan Bos-Eyssen, Alkmaars kaasimporteur, woonachtig in Bergen. In 1962 werd de makelaar Bart Loyens eigenaar, die hem naar de VS verkocht. Daar werd de motor van de auto gereviseerd door Paul Hee. Na vele Amerikaanse eigenaren kwam de auto in 1987 bij de Nederlander Rudy Pas, verdween weer naar California en kreeg daar de Tipo 128B motor, stond daarna 1 jaar in het Monteverdi Museum in Zwitserland, verdween heel even naar Australie (waar de achterbrug werd gereviseerd), maar kwam in 1991 in Duitsland terecht. De vierde eigenaar is een Duitse (van Poolse afkomst) arts uit Keulen. Hij kocht de auto in 2010 op de RM veiling in Monaco."